Hayat sana ne getirirse getirsin güçlü kalabilmek lazım, ayakta dimdik çünkü; hayat sana ne kadar kötü şeyler vermiş olursa olsun yanında kıyısında köşesinde biryerlerine saklağı mutluluklarda vardır. Polyannacılık oynamak bu aralar işime gelmeli diye düşünüyorum ' Herşey çok güzel olacak' bu cümleyi duymaya çok ihtiyacım olacağına eminim psikolojimin altüst olduğu bu dönemlerde. Yeni bir hayata adım atmak yeni yürümeye başlayan bebek gibi. Ayakta durma azmi ve her an düşecem korkusunu bir anda yaşıyor insan. Derin bir iç çekiyorum. Kocaman kocaman ' Yazık!...' kelimesi kusuyorum büyük pişmanlıklarla. Sağıma bakıyorum öfke soluma bakıyorum kin kalbime bakıyorum sebat diyor usulca, duruyorum ' Sebat' diyorum usulca gülümsüyorum.
Güneşim aydınlatıyor, ısıtıyorsa beni korkmam daha hiç birşeyden. Gece karanlık ama vardır bir yol gösteren, olur elbet bir kalp çarpıntın, gidersin sende rüzgarın değil kalbinin götürdüğü yere...
En son geçen hafta cuma akıttım bir kamyon gözyaşını, şoktan olsa gerek kim var kim yok demeden ağladım. Biliyorum yapmazdım ben böyle, bak şuan yalnızken bile yapamıyorum.
Haydi, gönülsüz açılan bir kapıyı kapatma vakti, Rabbim açtırmasın böyle bir bâb-ı daha kapansın ben üzerine mührümü vurmaya razıyım açılmamak üzere bir daha.
İşte tam şurda duralım üstadım benden bu kadar!...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder