'Benim bir suçum yokki; belki ben yokken yanında sevgilimin elleri üşümüştür düşüncesi yaktırttı o koca şehri ' Böyle birşeydi sanırım.

Mutlumuyum? Evet mutluyum aptal aptal gülümsemeler, yağmurun altında liseli aşık durumları, kullanılan hapların yarattığı uyku yoğunluğuna rağmen kalkıp bir bardak sıcacık çaydan önce sıcacık alınan simit, gazeteyle beraber yapılan kahvaltı ve sürekli suratımda o şapşal gülümseme...Ara ara dalsam da tutup çekiyorum kendimi oralardan senden benden her şeyden. Sadece gülümsüyorum. İyi geliyor bu bana yatağımdan huzurlu bir şekilde uyanmayalı çok uzun zaman olduğunu hissediyordum. İyi oldu böyle.

Unutmaya meyilliyken ezberim bozuyor her şeyi.Aşk diyorum sen , sen diyorum aşk çıkıyor karşıma. Bir kenara bıraktım yada bırakmaya çalıştım yüreğimdeki izini. Başarı payımın yüzdesi düşük bilirim bunda ne kadar başarılı olurum bilinmez. İnsan unuttum derken bile yanılıyor.
Unuttun mu?
Unuttum.
Neyi?
Onunla dolu her bir hatırayı?
Unutmuş olsaydın, hatırlayabilir miydin onunla ilgili bir hatıran birazcık anın olduğunu?

Dedim ya işte unutmaya meyledişimde bile ezberimde sen varken nasıl unutabilirim?...

Neyse mutluyum ben bak gülümseyebiliyorum. Sahi bakabiliyor musun sen bana? Görebiliyor musun sende beni gülümserken, hissedebiliyor musun canımın yanışını?

Özlemek yorar mı insanı?

Düşünürdüm, birgün sevdiğim insanın hayatından çıkmam gerekiyorsa  çıkarım. Uzaktan davulun sesi hoş gelir derler atalarımız. Düşünürdüm sadece işte. Duydum bir adam varmış sevdiği için sevdiğinin hayatından çıkabilmiş. Adım adım nefes nefes gölgesi gibi izlese de sevdiğini, ona uzak kalabilmeyi başarmış bir adam...

Birisi hep bekler, bekler, bekler,... Öyle bir bekler ki o an gelecekmiş yada sesini o an duyacakmış gibi her an onu bekler. Aylar geçer, abartır zaman yıllarıda geçirir, ne bekleyen vazgeçmiştir beklemekten nede beklenen dönmemekten. Gün gelir bırakır bekleyen bekleyişlerini. Beklenen gelir. Bekleyenin onu hep özleyeceğini düşündüğünü onu özlemekten, beklemekten hiç bıkmayacağını düşündüğü için gelmiştir ama bekleyen öyle bir darbe yer ki bu ........... dan. Sarsılır, sersemler ama kaldığı yerden, onu bıraktığı yerden devam etmeye karar verir. Bilir ne kadar mutluluk o kadar acı. Zıt kutuplar hep mi çeker birbirini?....

Her şeye rağmen gülüşlerim göz yaşlarımda olsa bunu bir tek ben birde beni benden iyi tanıyan kişi(ler) bilir. Neymiş o zaman ' HER ŞEYE İNAT GÜLÜMSE '.....