Translate

10 Kasım 2010 Çarşamba

Dünyayı Ateşe Versen de Aşkın Isıtamaz Artık Beni.

Şimdi herhangi birisini örnek gösterip soruyorsun: ' Bu kadar mı kötüyüm? ' diyerek. Ne o kadar, ne ondan fazla ne de ondan azsın. Hepi topu sensin işte, başkası olamazsın ki. Yıllar sonra gözyaşlarınla geldin seviyorum diye. Garip olan bu kelimeyi söylemen değil benim buna inanıyor olmam daha garibi ise buna inanmamın sana karşı olan hislerimde bir gram değişiklik yapmaması. Sana karşı duygularını soyutlamış bende.

Ben sevmiştim seni bir zamanlar yada kendimi buna zorunlu hissetmiştim. Hani ozaman gelebilseydin seviyorum diye başka bir hayatta olacaktım. Ne tonlarca ağırlıktaki cümleleri işitecektim ne de içim sızlayacaktı. Seni severken ağlıyordum, hiç durmadan ağladığımı tek görenlerse bana dost olamayacak kadar soğuk, benim derdime derman olamayacak kadar laldiler. Olsun yine de dinledi ve izledi o buz gibi duvarlar beni. Tek dost, tek arkadaş, tek aile onlardı bana.

Hayatım boyunca bir cümleni unutmayacağım. Hep o çamur iziyle hayatımı devam ettirmek zorunda kalacağım. O çamurdan ve o çamura atılan taştan ne kadarı benim kabahatim bilmem ama bembeyaz elbisesine çamur bulaşan benmiydim evet bendim ve işte sadece bu kadardı senin için benim hayatım. Sandın ki ben sana mahkumum ben senin esirin ben senin tutsağınım. En kötüsü ne biliyomusun, bitmez sandığın aşkım biteli çok oldu. Biliyorsun, hissediyorsun ama anlamıyorsun.

Ben hep çocukluğumun nerde kaldığını düşünürken, sen ' yalnızlığında boğuluyorsun elini tutmak isteyene parmağının ucunu vermiyorsun ' dedin. Hiç düşündün mü beni yalnızlığa iten kimdi ? Düşündün belkide düşünmedin. Hayır hayır sen hiç düşünmeden konuşuyordun. Düşünsen, bu kadar şuursuzca dökülürmüydü kelimeler ağzından, umarsızca bir cümle oluşturabilirlermiydi. Birazcık düşünseydin eğer benden tek zerre aşk dilenmezdin. Fazlasını aldın benden. Birazcık kırıntısı kaldıysa bırakta kendim için harcayayım. Senden gittim bir daha gelmemi bekleme.

Kin beslemem, nefret etmem de hak etmeyeceğin kocaman bir sevgiyi ziyan ettiysen kalan aşkımıda sende harcamamı beklemeni istemem. Senin sevgine aşkına yada yenilgiyi hazmedememene ne biliyim işte adına ne diyorsan beslediğin o duygunun, saygı gösteririm ama bekleme. gelmeyeceğim ben sana...

En kötüsü ne biliyormusun, sevdim sevgime bir karşılık göremedim; gözyaşlarım sel oldu, yüreğim viran, ben paramparça... kısacası üzülen ben oldum. Şimdi geldin seviyorum dedin; yine ağlayan ben yine viran yine paramparça kısacası yine üzülen ben oldum. Bir tuhaflık yok mu bu işin içinde? Sıramı sana verdiğimi sanıyordum, neden tekrar üzülen benim?

Giden günlerimin geri gelmeyeceğini artık biliyorum kalan günlerimi alma benden... Hayatıma girmen ne kadar kolay bir olaya indirgendiyse çıkmanıda sen kolaylaştır ve sessiz sedasız git olur mu daha falza canımı yakma...

Kabullen artık, sen çok geç kaldın aşkıma....

1 yorum:

Öne Çıkan

Sevmek ya da sevmemek işte bütün mesele bu!...

     İnsan sevmeye nereden başlamalı? Günün sorusu bu olsun.       İnsan en çok kendinin düşmanı ve yine en çok kendinin dostu. Bir söz va...

Popüler